Ինչպես կանխատեսել էի, Ադրբեջանը հայտ է ներկայացրել միանալու BRICS-ի երկրների տնտեսական գոտուն, այսինքն` Ռուսաստան, Չինաստան, Իրան, Բրազիլիա, Հնդկաստան, Հարավային Աֆրիկա դաշինքին, հաջորդը տարածաշրջանում կլինի Վրաստանը...
Ես չեմ հավատում, որ Սասունցի Դավիթն անիծել է իր որդի Մհերին, ես չեմ հավատում, որ արքա Արտաշեսն անիծել է իր որդի Արտավազդին, այս բոլորը հակատրամաբանական ու հակացեղային են։
ՌԴ նախագահ Պուտինը մեկնեց Ադրբեջան և այնտեղ «»սիրախաղ ունեցավ Ալիևի հետ, խոնարհվեց Հեյդարի և շեհիդների արձանների առաջ, խոսեց ռուս-ադրբեջանական դաշնակցային հարաբերությունների մասին՝ չմոռանալով շեշտել Հայաստանի հետ իր բարեկամությունը։
Երբ Լավրովը խոսում է եռակողմ հայտարարության 9-րդ կետի մասին, հետաքրքիր է, իսկ մյուս կետերը հիշո՞ւմ է։
Օրինակ, պարոն Լավրովը հիշո՞ւմ է, որ պետք է գոյություն ունենար Լաչինի միջանցք, որը պետք է ՀՀ-ն կապեր ԼՂ-ի հետ...
Որևէ պրոցեսի, երևույթի, իրադարձության վերջը կանխատեսելու համար, լինի դա մեծ նախագիծ, պետական ծրագիր, թե պատերազմ, պետք է առաջին հերթին սկսել դրա նպատակներից ու իրականացման համար անհրաժեշտ ռեսուրսներից։
Լինում են պատմության շրջադարձային պահեր, երբ տակտիկական լուծումները իրենց հետևանքների հզորությամբ դառնում են ստրատեգիական լուծումների համարժեքներ։
Բայց դա չի բացառում, որ նման հզոր տակտիկական լուծումները ստրատեգիական իմաստով, վերջին հաշվով, սխալ դուրս գան։
Նման հարց է Թուրքիայի BRICS-ին անդամակցելու հարցը, որը Ռուսաստանում ոգևորությամբ ընդունվեց...